Dinimiz aile içinde bireylerin birbirlerine karşı sevgi, saygı, şefkat, merhamet ve güler yüzle hitap etmelerini, kırıcı, eziyet edici tavır ve davranışlardan da kaçınmalarını istemektedir.

Eve girildiğinde aile efradına selam verilmeli, onların hatırları sorulmalıdır. Peygamberimiz bir hadisinde “Oğlum, ailenin yanına girdiğinde selam ver ki sana ve ev halkına bereket olsun” (Riyazüs-salihin, s347) buyurmuştur.

Eşlerin birbirlerine sevgi ve muhabbet içerisinde olmaları tavsiye edilerek “Bir Müslüman eşine sevgiyle baktığı, eşi de aynı şekilde ona baktığı zaman Allah her ikisine de rahmetle bakar…” (500 hadis, s83) buyrulmuştur.

Anne ve babalar çocuklara sevgi ve şefkatle yaklaşmalıdır. Onları yaptıkları yaramazlıklarından ötürü güzellikle uyarmalıdır. Bu hususta şüphesiz en güzel örnek peygamberimizdir. O torunlarını sırtına bindirmiş, öpüp, okşamıştır. Çocuklar da anne ve babalarına karşı çok saygılı davranmalıdır. Bu hususta Kur’an-ı Kerim’de “Rabbin kesin olarak şunları emretti: Ancak kendisine ibadet edin, anne ve babaya iyilik edin. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, sakın onlara "öf" bile deme ve onları azarlama. İkisine de tatlı ve güzel söz söyle. İkisine de acıyarak tevazu kanatlarını indir. Ve şöyle de: "Ey Rabbim! Onların beni küçükten terbiye edip yetiştirdikleri gibi, sen de kendilerine merhamet et." (İsra suresi, 17-23-24 ayetler). denilerek anne ve babaya saygıyla, iyilik ve şefkatle davranılması gerektiği vurgulanmıştır.